Oef, ben ik opgelucht. Precies op vrouwendag kom ik te weten dat mijn intuïtie correct is. John Zeisel, Alzheimer specialist en schrijver van het boek Inquiry by Design heeft het wetenschappelijk aangetoond: onze hypothalamus wordt aangezet om stresshormoon aan te maken en uit te zenden in koele, lege ruimtes. Dat geeft ons een gevoel van onbehagen. Bij iedereen dus en niet alleen bij mij.
Dat is heel gemakkelijk te verklaren en dat doet John Zeisel ook. Dat komt omdat wij mensen, referenties nodig hebben om geluksgevoel op te roepen. Hoe meer impulsen we krijgen, hoe meer er gerefereerd wordt aan ons geheugen en hoe groter de kans om blij te worden. Dat verklaart waarom we ons soms in een huis heel goed voelen, ook al staat er niets dat we zelf zouden kopen.
Het is complex maar wat we zeker weten is dat het te maken heeft met endorfine die vrijkomt in onze hersenen en dat het gevoed wordt door spullen die in de kamer staan. Bloemen doen dat bijvoorbeeld met iedereen en verder hangt het af van je opvoeding en je herinneringen of boeken, muziekinstrumenten, schilderijen of andere parafernalia dat ook doen.
Dus vanaf nu geen schroom meer: zet je leefruimte vol rozen, kristallen lusters, schilderijen, boeken, orchideeën, foto's, prenten, kunstzinnige meubels bij wijze van humoristische toets een design-klassieker, kortom dingen die je zelf om je heen wil. Dus geen decor van een binnenhuisarhitect die van de eetplaats tot en met de schakelaar uitgekiend is en op elkaar afgestemd.
De Design-apostels, strakke design aanhangers of Zen-masters mogen hun eenvoud preken en hun zwart-wit schema 'gedurfd' afwisselen met een artistieke toets rood of alles in 'greige'* verven, blij zullen ze er niet van worden.Dat is heel gemakkelijk te verklaren en dat doet John Zeisel ook. Dat komt omdat wij mensen, referenties nodig hebben om geluksgevoel op te roepen. Hoe meer impulsen we krijgen, hoe meer er gerefereerd wordt aan ons geheugen en hoe groter de kans om blij te worden. Dat verklaart waarom we ons soms in een huis heel goed voelen, ook al staat er niets dat we zelf zouden kopen.
Het is complex maar wat we zeker weten is dat het te maken heeft met endorfine die vrijkomt in onze hersenen en dat het gevoed wordt door spullen die in de kamer staan. Bloemen doen dat bijvoorbeeld met iedereen en verder hangt het af van je opvoeding en je herinneringen of boeken, muziekinstrumenten, schilderijen of andere parafernalia dat ook doen.
Dus vanaf nu geen schroom meer: zet je leefruimte vol rozen, kristallen lusters, schilderijen, boeken, orchideeën, foto's, prenten, kunstzinnige meubels bij wijze van humoristische toets een design-klassieker, kortom dingen die je zelf om je heen wil. Dus geen decor van een binnenhuisarhitect die van de eetplaats tot en met de schakelaar uitgekiend is en op elkaar afgestemd.
En wat die ecologische voetstap betreft: in een strak, koel interieur ben je sneller geneigd de verwarming een graadje hoger te zetten, need I say more?
* greige, een samentrekking van grijs en beige waarbij de twee kleuren strijden om de aandacht en elkaar vinden in een smaakvol compromis. Definitie 'greige' volgens Jo de Poorter in zijn interieurboek.
Een huis heeft muren
een thuis: muziek, boeken en
spullen van jezelf.
Leuk, ik wilde mijn huis eerst ook minimalistisch, maar dat is geheel mislukt. Frutsels overal, mooie warme oranje/rode tinten, gezelligheid, huiselijkheid, dat maakt het leefbaar! Kijk graag in de KNACK WEEKEND naar moderne interieurs, maar ben altijd blij als ik mijn eigen (t)huis weer binnenstap en kan genieten van mijn spulletjes. Bij jullie is het ook echt gezellig (klinkt wel Hollands, hè, maar dat ben ik nog na 44 jaar in België!)
BeantwoordenVerwijderenIk dacht dat ik niet normaal was omdat ik hou van zijden rozen en andere stofvangers. Had er altijd een dubbel gevoel bij (gebrek aan smaak?/tacky etc?) . Ik koop kerstballen van 50 euro en van 50 cent, gewoon omdat ik ze mooi vind, en ik laat ze het hele jaar hangen. En nu weet ik dat dat mag/kan/MOET zelfs! Juiij!!!
BeantwoordenVerwijderenStine
oef ;-)
BeantwoordenVerwijderenHier ook altijd die strijd tussen 'de goede smaak' en mijn voorliefde voor kitsch en nep-'antiek'.
mies
aha! Toen we deze woning kraakten stond alles er nog bij zoals het verlaten was, na stoffen en boenen staat alles er nog steeds zo bij. Ze had een goede smaak, de overleden bewoonster, eind jaren 60 nog eens nieuwe meubels gekocht waarschijnlijk. Met respekt voor haar keuze zijn we dankbaar dat we hier mogen bekomen, in haar schitterend retro interieur. Dus; "dank je wel lieve Rosetta, je zou blij zijn dat je woning terug een gezin gelukkig kan maken."We zullen met spijt in ons hart verhuizen want de sloop komt eraan, en nieuwbouw appartementen zullen hier groeien in plaats van de wilde rozen en de weelderige hortensia's.
BeantwoordenVerwijderen